Vanmorgen stond in de Volkskrant de dagelijkse column van Arnold Grunberg. Heb hem hoog zitten, onderschat schrijver en denker. Al lezend dacht ik, is het wel gepast dat een schrijver een schrijver leest en vervolgens hem aanhaalt. Op zich mooie citaten van Kundera: ""Herinneren is een vorm van vergeten"en "We sterven zonder te weten wat we hebbem mee gemaakt". Dacht er daarna zelf over na, klopt het, klopt het niet, zou ik het anders hebben geformuleerd. Arnold heeft blijkbaar hetzelfde ervaren, eergistern in Glion. Merkwaardig dat hij een boek van Kundera bij zich had, dacht ik ook nog.
Joost Zwagerman vroeg zich in gisteren in de Volkskrant boekenbijlage af of het gepast is dat weduwen van schrijvers over hun leven met de schrijver achteraf publiceren. Palmen, Hemmerechts, tjsa, ik geef hun het volste recht, is ook een vorm van rouwverwerking.
Ondertussen staat bij mij Peter Mulvey op, 'Letters from a Dying Machine', huiveringwekkend mooi.
Joost Zwagerman vroeg zich in gisteren in de Volkskrant boekenbijlage af of het gepast is dat weduwen van schrijvers over hun leven met de schrijver achteraf publiceren. Palmen, Hemmerechts, tjsa, ik geef hun het volste recht, is ook een vorm van rouwverwerking.
Ondertussen staat bij mij Peter Mulvey op, 'Letters from a Dying Machine', huiveringwekkend mooi.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten